واقف موقوفه میرزا بزرگ شاملو «میرزا بزرگ شاملو» فرزند «میرزا محمدعلی» و نوه «میرزا احمد خوشنویس شاملو مشهور به استاد خطاطین» است.
«میرزا احمد» فرزند «محمدحسین شاملو» از خوشنویسان دوره قاجاریه بود.
شهرتش در «خط نسخ» بوده ولی «خط نستعلیق» را خوش و «شکسته» را عالی می نوشت.
«استاد احمد گلچین معانی» در «کتاب احوال و آثار خوشنویسان» می‌نویسد: «میرزا احمد ظاهر عمری دراز داشته و سالهای متمادی، خوشنویسی کرده است و قدیم ترین اثری که از وی دیده ام، یک نسخه رساله ذخیره الاخره در کتابخانه سلطنتی است که تاریخ شوال ۱۲۱۷ دارد. از آثار خط نستعلیق وی نسخه صحیفه سجادیه در مجموعه نگارنده است که ترجمه آن را به قلم نستعلیق کتابت خفی، خوش نوشته است.»
ونیز مرقعی عظیم از وی در یک مجموعه خصوصی دیده‌ام که جمله اقلام متداول اسلامی، حتی کوفی را در آن مشغول کرده است و رقعه های خط نستعلیق آن به قلم دودانگ عالی است و چنین رقم دارد: «غلام عقیدت خو،احمد بن محمد حسین شاملو مشهدی ۱۲۲۲» احمد شاملو با خط خود عبارات دیگری را نیز از جمله « حقیر عزلت جو » و «بنده اخلاص خو» بکار می برده است.وی را باید از جمله پیروان شیوه «میرزا احمد نیریزی» به شمار آورد.
«حاج میرزا بزرگ» نوه این خطاط هنرمند، طی وقف نامه موقوفه میرزا بزرگ شاملو مورخه ۱۳۴۱ هجری قمری، عمارت مسکونی خود را که مشتمل بر اندرونی بزرگ و بیرونی بوده است، براقامه عزای گلگون قبای عرصه نینوا و یکه تاز صحرای پر بلای کربلا «حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام» وقف کرده است.
در گذشته هنر معماری متأثر از فرهنگ حاکم بر جامعه، منازل مسکونی افراد متمکن را به دو بخش «بیرونی» و «اندرونی» تقسیم کرده است.«بیرونی» برای پذیرایی مهمانان و «اندرونی» مخصوص خانواده و محارم بوده است.
منزل کوچک این موقوفه، یعنی «بیرونی» اخیراً به شکل زیبنده ای بازسازی شده و منزل بزرگ آن «اندرونی» که دارای مساحت و موقعیت مناسبی است مراحل مقدماتی بازسازی آن سپری شده و به زودی عملیات اجرایی از طرف موسسه صندوق عمران موقوفات شروع خواهد شد.
رقبات وقتی از لحاظ نوع استفاده به دو دسته تقسیم می شوند:
1- «وقف انتفاع» که منظور واقف استفاده از «عین رقبه» است و نظر، کسب درآمد مادی نیست، مانند: مساجد، تکایا، پل ها، مدارس، کاروانسراها و موارد این چنین
2- «وقف منفعت» اینگونه رقبات ، رقباتی هستند که طبق نظر واقف باید از آنها کسب درآمد کرد و درآمد حاصله را در مصارفی که واقف تعیین کرده است هزینه نمود.
مانند رقبات همین موقوفه که از نوع «وقف منفعت» است و باید آنها را به اجاره داد و اجاره بهای به دست آمده را به مصرف «تعزیه داری حضرت سیدالشهدا علیه السلام» رسانید.
واقف در این وقف نامه پس از حمد و ستایش خداوند تبارک و تعالی و درود بر رسول گرامی اسلام و خاندان پاک آن بزرگوار و ذکر نام و مشخصات خویش نوشته است: «چون دانستم که دنیا را ثبات و قرار نیست و محل زراعت است که الدنیا مزرعه الاخره» لهذا «قربتاً الی الله و طالباً لمرضاته» وقف موبد شرعی و حبس مخلد اسلامی نمودم……». مدلول عبارت «قربتا الی الله ……. » که در اکثر وقف نامه ها به چشم می خورد، اصطلاح فقهی «قصد قربت» است. درباره این که «قصد قربت» در «وقف» شرط است یا نه؟ فقهای اسلامی آن را در «عبادت» لازم می دانند و در «عقود و ایقاعات» ضروری نمی دانند.
در مسئله ۶ تحریر الوسیله آمده است: «بنابر اقوی بنابر اغوا قصد قربت حتی در وقف عام معتبر نیست اگرچه احتیاط، اعتبار آن است در هر وقفی باشد». در مورد اینکه وقف از «عقود» است یا از «ایقاعات» در آینده سخن خواهیم گفت. ادامه دارد….

منبع : سیمای وقف در خراسان تالیف عبدالرضا امیرشیبانی

هدف موقوفه فضل تلاش در جهت آموزش وقف به مردم می باشد امید است با انتشار مطالب این سایت گام مهمی در آموزش صحیح وقف به مردم در جامعه صورت پذیرد. به اینستاگرام این مجموعه مراجعه نمایید.