در این مقاله به بحث درباره اینکه آیا قبول وقف بر موقوف علیهم لازم است می پردازیم.

دو نوع وقف وجود دارد:
1- وقف خاص : استفاده کنندگان از موقوفه، اشخاص، اقشار یا گروه خاصی اند همانند وقف مالی که برای استادان و دانشجویان یا یک دانشگاه خاصی اند همانند وقف مالی که برای استادان یا دانشجویان یک دانشگاه خاص یا دانش آموزان یک مدرسه مشخص است.
2- وقف عام: استفاده کنندگان از آن مال موقوفه شخص یا گروه خاصی نیستند بلکه وقف برای مصلحت عموم مانند مساجد بیمارستان ها یا مردم یک شهر است.
بنابراین ماده ۵۶ قانون مدنی «وقف واقع می‌شود به ایجاب از طرف واقف به هر لفظی که به صراحت دلالت بر معنی آن داشته باشد و قبول طبقه اول از کسانی که به آنها وقف می شود یا قائم مقام قانونی آنها در صورتی که محصور [قابل شمارش و محدود] باشند. (وقف خاص و محصور) مثل وقف بر اولاد. و اگر موقوف علیهم غیر محصور یا وقف بر مصالح عامه [وقف عام] باشد در این صورت قبول حاکم شرط است.» (منظور وقف خاص غیر محصور یا وقف عام است.)

شرایط موقوف علیه

1-موقوف علیه وجود داشته باشد:

یعنی وقف به نفع کسی که وجود ندارد صحیح نیست مثلا کسی که در حین عقد وقف فوت کرده است. اما به نفع معدومی که بعدا به وجود می آید، جایز است برای مثال وقف به نفع جنین صحیح می باشد به شرطی که زنده متولد شود.

2- موقوف علیهم باید معین باشند:

یعنی در این عقد باید مشخص شود که وقف برای چه کسی است. مشخصات، اسم و صفت آن ها باید قید گردد به گونه ای که تعیین کردن آنها به سادگی امکان پذیر باشد. مثلا در وقفِ مسجد باید مشخص شود که منظور کدام مسجد و در کدام محله است در غیر این صورت عقد باطل خواهد بود.

3- موقوف علیهم باید اهلیت تملک داشته باشند:

یعنی کسی که مال برای او وقف می شود، باید از نظر عقلی و قانونی بتواند مالک منافع عین موقوفه شود که این موضوع همان مسائل مربوط با اهلیت است.

منبع : پاسخنامه وقف تالیف روح الله بیدرام

هدف موقوفه فضل تلاش در جهت آموزش وقف به مردم می باشد امید است با انتشار مطالب این سایت گام مهمی در آموزش صحیح وقف به مردم در جامعه صورت پذیرد. به اینستاگرام این مجموعه مراجعه نمایید.